Vijf lessen uit de podcast 'Dit dus'

Les 1: Zoek de juiste taal

Daan: “Het eerste idee achter de podcast was om het christelijk geloof als een soort basiscursus uit te leggen. Maar al snel ontdekten we dat het zo niet werkt. Een gesprek is veel ‘echter’.” Kees: “Met christelijke begrippen als zonde, eeuwig leven, kruis en opstanding vind je in eerste instantie geen herkenning bij je gesprekspartners. Gasten vragen er ook niet naar: ze zijn niet benieuwd naar wat we dan geloven. Toch merken we dat deze thema’s bij de gasten resoneren. Ik denk aan het gesprek met acteur en schrijver Abbie Chalgoum. Door zijn jeugd vol mishandeling en suïcidale momenten herkende hij zich in Jezus’ lijden. En doordat hij de dood in de ogen had gekeken, had hij ook een zekere opstanding meegemaakt. Soms moet je de juiste woorden zoeken om met iemand dat gemeenschappelijke terrein te vinden. Verdiep je daarom in mensen met wie je praat, in hun achtergrond, in wat ze bezighoudt.”

Soms moet je de juiste woorden zoeken om met iemand dat gemeenschappelijke terrein te vinden

Les 2: Gesprekken hoeven niet flitsend

Kees: “Ik vond het een goede ervaring dat gesprekken niet altijd lekker lopen, want dat is het echte leven. Iedereen kent gesprekken die niet lukken. In een van de eerste podcastafleveringen hadden we een gesprek met iemand die een moeilijk leven heeft gehad, en moeite met haar komaf. Dan heb je zo’n verlangen dat iemand opnieuw geboren wordt. Maar alles wat we zeiden over God als Vader, kwam niet aan. Dat moet je accepteren.”

Les 3: Heb vertrouwen

Kees: “Wat ik mooi vind aan onze aanpak, is dat we met een bepaalde fierheid over ons christelijk geloof praten. We staan met zelfvertrouwen in ons geloof. Vanuit daar kun je open zijn naar anderen.” Rosa: “In de ontmoeting zelf zit de kracht, niet in intentionele beïnvloeding. Laat het los, en heb vertrouwen dat wie je bent en waar je in gelooft, een mooi gesprek oplevert. We bidden voor de gesprekken en vertrouwen er daarna op dat God ze kan gebruiken.”

Les 4: Wees nieuwsgierig

Kees: “Als een gesprek met iemand is vastgelopen, denk je soms: de kaarten zijn geschud, het is klaar. Dat kan heel pijnlijk zijn, zeker als het om familie en vrienden gaat die niet meer geloven. De kunst is om toch nieuwsgierig te blijven, door te vragen: ‘Vertel nog eens, waarom geloof je niet?’ Dan ontstaan er soms wonderlijke uitingen.” Rosa: “Ja, en je hebt de ander nodig om je eigen geloof te verwoorden. Het is zo’n verademing om dit soort gesprekken te voeren.” Daan: “We hoorden dat ook van de gasten. Zij voeren zulke gesprekken bijna nooit.”

Les 5: Besef in welke cultuur je leeft

Kees: “Veel mensen in deze tijd hebben geen religieus kader. Er is geen hemel, geen God – geniet ervan als je geluk hebt, en als je pech hebt, is het einde verhaal. Leven in zo’n cultuur kan je als gelovige afstompen. Je kunt gaan twijfelen aan je eigen geloof. Maar van Rosa heb ik geleerd dat je fierheid in je geloof mag hebben. Zij ervaart God als realiteit. Je hebt wat te vertellen.”