Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Chantal vond God te midden van schulden

‘Mijn vertrouwen en geloof in God zijn alleen maar groter geworden’

Chantal Herreburgh (45) belandde vijfentwintig jaar geleden in de prostitutie. Door traumatische relaties en verkeerde keuzes was ze alles verloren, en de prostitutie leek haar enige hoop. Totdat God haar riep en ze besloot uit de prostitutie te stappen. Ze ging op zoek naar God, maar daarmee lachte het leven haar niet ineens toe.

Deel:

Uit het niets had Chantal God horen zeggen dat de prostitutie niet haar plek was en dat ze daar weg moest. Na het horen van Zijn indringende stem, was ze vastberaden op zoek te gaan naar Hem. “Ik had al zo veel dingen meegemaakt, nu was het tijd om God te zoeken. Ik ben met het geloof opgevoed, dus ergens wist ik wel dat Hij bestond. Maar dat moest Hij mij dan wel laten zien.”
Een mysterieuze ‘Voetstappen in het zand’-poster was voor Chantal de bevestiging dat God haar nooit had losgelaten. “Ik had strijd met precies die boodschap dat God je overal doorheen draagt. Zo voelde dat niet voor mij, ik voelde me alleen. En juist die poster kreeg ik van een wildvreemde door mijn brievenbus, zonder dat hij wist dat ik daar woonde of waar ik mee worstelde. Dat is menselijk gezien onmogelijk.”

Gedoopt in een meer

Aanvankelijk verliep haar zoektocht naar God stroef. “Ik had geen idee wat het inhield om mijn leven met Jezus te leven, maar ik wilde dat gaan ontdekken. Dus ik begon met bidden en vroeg God of Hij mij de weg wilde wijzen. Ik wist niet of ik het goed deed; ik was echt een startende gelovige. Denkend dat het zo hoorde en omdat iedereen het deed, ging ik de Bijbel lezen en op zoek naar een kerk. Maar in de kerk voelde ik me niet thuis en Bijbellezen vond ik lastig.” Chantal voelde zich alleen en zocht haar toevlucht in het bidden tot God. Tot haar verrassing merkte ze dat haar relatie met Hem daardoor sterker werd.

Hoewel Chantal niet op zoek was naar een partner, liep ze in die periode Ben tegen het lijf. “Bens onvoorwaardelijke liefde voor mij liet mij de onvoorwaardelijke liefde van God zien. Ook hierdoor leerde ik God beter kennen.” Chantal liet zich kort daarna dopen in het meer voor haar huis. “Ik dacht: nu ben ik er, vanaf dit moment kan niets meer fout gaan. Maar dat had ik helemaal mis.”

Uitgeschreeuwd naar God

Chantal en Ben kregen namelijk al snel te maken met grote financiële problemen. “Ik had al een schuld uit vorige relaties, ik raakte mijn baan kwijt en kwam uit een depressie waardoor ik voor veel werk werd afgekeurd. Ben werkte zo hard, dat hij bijna in een burn-out belandde. Klanten van zijn eigen bedrijf betaalden niet en ondertussen kregen wij rekeningen die we niet meer konden voldoen.” Ze probeerden in de schuldsanering te komen, maar voordat ze geholpen konden worden, verstreek er anderhalf jaar. “In die tijd zijn we bijna ons huis uitgezet en moesten onze spullen via een openbare verkoop verkocht worden. Ik herinner het me nog als de dag van gisteren: ik heb het uitgeschreeuwd naar God. We beten al op een houtje en dan komen ze ook nog het laatste wat je hebt weghalen. Ik vroeg of Hij alle ellende wilde stoppen, maar Hij antwoordde dat ik moest bidden voor kracht om met deze situatie om te gaan en mijn angst weg te nemen. Daar was ik stil van. Ik bad opnieuw en direct was mijn angst weg! Ik was niet meer bang om al onze spullen kwijt te raken, ik wílde die oude meuk niet eens meer.”

Van nachtmerrie naar zegen

Er gebeurde nog iets wonderlijks die dag. Chantal, haar man en de belastingdienst kwamen tot een overeenkomst; de inboedel van Chantal en Ben mocht voor 500 euro opgekocht worden door haar broer en schoonvader. “De schuldeisers zijn nog tientallen keren aan de deur gekomen, maar dat papiertje beschermde ons. Ze kunnen niet innemen wat al verkocht is. Mijn grootste nachtmerrie werd ineens mijn grootste zegen. God is trouw tot in de kleinste details.”

Een tientje per maand

Toch waren ook nu de problemen niet voorbij. Door een fout van hun bewindvoerder werden Chantal en Ben na een rechtszaak uit de schuldsanering gezet. “Ik snapte niet waarom God niets deed. Het enige wat Hij zei, was dat ik me op Hem moest focussen en moest genieten. Er kwamen nog schuldeisers aan mijn deur, dus ik snapte niet hoe ik kon genieten. Maar God liet dat in de kleine dingen aan mij zien.” Door bijvoorbeeld een tip van de rechter konden Chantal en Ben na de rechtszaak een tientje per maand aan elke schuldeiser betalen, waardoor ze niet meer zouden langskomen. “Er was geen reden voor rust, want we hadden nog schulden en openstaande rekeningen. Maar die rust kregen we wel en ik begon inderdaad te genieten van de kleine dingen.”

Zó liefdevol

Nu, anno 2022, heeft Chantal haar eigen kinderkledingwebshop. Zij en Ben hebben nog steeds schulden, maar zitten in rustig vaarwater, zegt ze. “De situatie is niet veel veranderd, maar ons innerlijk wel. Ik weet dat God mij ziet en mij vasthoudt. Hij raakte niet onder de indruk van mijn schulden, mijn slechte beslissingen, mijn verleden. Hij bleef altijd liefdevol naast mij staan. Ik kan wel huilen, zó liefdevol.”

Terugkijkend op haar leven ziet Chantal hoe ze met God door dalen en over bergen heeft gewandeld. Ze is dankbaar. “Mijn vertrouwen en geloof in God zijn alleen maar groter geworden. Ik zou geen dag gemist willen hebben!”

Tekst: Wieke van Burken
Beeld: Moon Jansen

--:--