'Ik heb geen koelkast en geen wasmachine'

Daarom heeft de woningcorporatie hier een paar jaar geleden een museumwoning van gemaakt. Als bewoner is het mijn opdracht het huis volgens die tijd in te richten. In de woonkamer staat een oude radio en hangen borduursels aan de muur. De oude Bruynzeelkeuken is lichtgroen, in die tijd een heel populaire kleur. Alle meubels zijn van hout en boven in de slaapkamer is het bed opgemaakt met een laken, een wollen deken en daaroverheen een sprei.

‘Wat kenmerkt de jaren vijftig?’ vroeg ik gister aan de allereerste bezoekers die mijn huis kwamen bekijken. We weten allemaal dat het de tijd was van de wederopbouw, maar vaak blijft het daarbij. Als geschiedenisfanaat vind ik het juist leuk om onbekende verhalen en periodes te onderzoeken, en dat doe ik ook met dit huis. Tot mijn verrassing hadden huishoudens al best veel elektrische apparatuur. Zo heb ik een stofzuiger uit 1957, en een elektrische waterkoker uit 1951, die er overigens een kwartier over doet om het water op te warmen. Maar ik heb geen koelkast en wasmachine. Het huishouden kost daardoor veel tijd. Toch blijf ik er ook nuchter onder: we leven in 2022. Ik heb gewoon internet bijvoorbeeld, want mijn vrienden gaan me echt geen brieven schrijven.

Boven heb ik een van de slaapkamers ingericht als museumkamer over de PTT. Ik begon ooit met het verzamelen van PTT-uniformen en inmiddels heb ik dat uitgebreid met brievenbussen, uithangborden, stempels, telefoons, enzovoort – bij elkaar de grootste particuliere PTT-verzameling van Nederland. Wat ik nog mis? Een damesuniform. Kortgeleden ontdekte ik bij toeval een damesjasje in mijn collectie. Het liefst vind ik daar nog de baret en rok bij.”