Willeke Brouwer lanceert een 'graphic novel Bijbel'
Een kinderbijbel mét spanning, strijd en twijfels
Kinderen tussen de 9 en 12 jaar zijn vaak te oud voor een kinderbijbel, maar nog te jong voor een jongerenbijbel of ‘gewone’ Bijbel. Illustrator en kinderboekenschrijver Willeke Brouwer sprong in dat gat met een ‘graphic novel Bijbel’: een Bijbel vol illustraties, afgewisseld met korte stukken tekst.
'Ongelooflijke Bijbelverhalen - graphic novel Bijbel’
Geschreven door Willeke Brouwer, Royal Jongbloed. Hier online te koop
In haar boek Ongelooflijke Bijbelverhalen vertelt Willeke met haar sprankelende schrijf- en tekenstijl vijftig verhalen uit het Oude en Nieuwe Testament. “Ik heb er veel humor in gestopt,” vertelt ze. “Niet in de Bijbelverhalen zelf – daarin blijf ik dicht bij de oorspronkelijke tekst – maar wel op de pagina’s met historische feitjes en andere achtergrondinformatie. Zo lees je bij de geboorte van Jezus hoe bevallen eraan toeging in het jaar 0. Daar zitten dan de grapjes in.”
Baäl en Moloch
Om te voorkomen dat het te spannend wordt, staan veel verhalen wat afgezwakt in veel kinderbijbels. En dat is jammer, vindt Willeke. Juist daarom ging ze in deze Bijbel de spannende of ingewikkelde Bijbelpassages niet uit de weg. “Ik heb bijvoorbeeld de afgod Baäl getekend, daar zijn opgravingen van,” licht ze toe. “En ook Moloch staat erin, een afgod waar baby’s aan geofferd werden – afschuwelijk natuurlijk! Maar dat soort dingen leren kinderen ook met geschiedenis. Waarom moeten we de Bijbel dan opeens wél oppoetsen en gladstrijken? Om de menselijke kant mét alle spanning, strijd en twijfels terug te laten komen, eindigt elk hoofdstuk met een epiloog van de hoofdpersoon. Eva zegt bijvoorbeeld: ‘We hadden beter naar God moeten luisteren.’ Dat kan zij veel beter zeggen dan ik als alwetend verteller.”
‘Ik voel me net Job,’ klaagde ik tegen de uitgever
Waar ben je begonnen, gewoon bij het paradijs?
“Nee, ik heb eerst een proefverhaal over Daniël geschreven voor de uitgeverij. Die vonden ze gelijk leuk, dus toen kon ik verder met het kerstboek De engel en het kind, dat eind 2019 uitkwam. Daarna begon ik met Adam en Eva en werkte ik vervolgens de hele Bijbel chronologisch door.”
Nu – 3 jaar later – is je boek af: een megaklus?
Lachend: “Klopt! Het was veel werk, maar mijn privéomstandigheden zaten ook niet mee. Een scheiding, een gebroken rug: op allerlei fronten had ik met tegenslagen te maken. ‘Ik voel me net Job,’ klaagde ik tegen de uitgever. Waarop zij zei: ‘Ach, met Job kwam het ook weer goed.’ Dwars door alles heen ging ik door met het boek, want het was echt mijn passie. Misschien heeft het boek mij er wel doorheen gesleept.”
Je hebt de hele Bijbel doorgewerkt: wat heeft het met jezelf gedaan?
“Ik heb nóg meer respect gekregen voor de mensen uit de Bijbel. Neem Abraham: hij woonde in een dorpje van bijenkorfachtige huisjes van leem. Toen ik zijn verhaal las, dacht ik opnieuw: wat is het eigenlijk bijzonder, dat iemand in de bronstijd plotseling hoort dat hij duizend kilometer verderop moet gaan wonen. Blijkbaar was die stem overtuigend. Zou ik die stem ook herkennen? En hoe zou ik reageren? Toen ik de Bijbelverhalen opnieuw op me in liet werken, besefte ik dat God veel dichterbij is dan we vaak denken. Het heeft mijn geloof versterkt en vernieuwd.”
