Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Ik blijk een optimist te zijn

Blog van Tijs van den Brink

Eerlijk gezegd wist ik het echt niet. Maar de coronacrisis heeft me iets geleerd over mezelf: ik blijk een optimist te zijn.

Deel:

Voor de coronacrisis dacht ik eigenlijk dat ik pessimist was. Of, als ik in een goede bui was: een realist. Maar deze crisis leert me dat het anders zit.

Ik merk het sowieso elke dinsdag, als ik op de redactie van het tv-programma Op1 collega Giovanca ontmoet. We nemen dan uiteraard altijd even de coronastand van het land door. De kans dat het er in de uitzending over gaat, is immers al een jaar lang zo’n honderd procent.

Giovanca merkte op dat ik altijd wel ergens een lichtpuntje zie. Maakt heel Nederland zich druk over de Engelse variant, roep ik onmiddellijk: “Maar de laatste dagen is het aantal besmettingen in Groot-Brittannië flink gedaald!” Zijn de weekcijfers weer slechter dan verwacht, zeg ik meteen: “Maar vandaag zijn ze beter!”

Ik merkte het vorige week ook weer. Eerlijk gezegd had ik, sinds de ontdekking van goed werkende vaccins, de indruk dat we met een paar maanden uit de crisis zouden zijn. Natuurlijk, niet iedereen is direct gevaccineerd, maar als de ouderen en kwetsbaren dit voorjaar worden ingeënt, kunnen we vast door met ons leven.
Nou ja, dat van dat vaccineren in dit voorjaar, ach, u hebt het vast meegekregen. Het blijkt allemaal veel lastiger te organiseren dan gedacht. En als de kwetsbaren zijn gevaccineerd, zo leerde een van de vele deskundigen die ik sprak mij, kunnen we nog steeds niet door. Want als je dan alle maatregelen loslaat, komen de ic’s vol te liggen met 60-minners die aan corona lijden...

Kortom, ik was weer eens veel te optimistisch. Misschien komt het door Hugo de Jonge, de minister van Volksgezondheid. Die zegt met enige regelmaat dat we een ‘plicht tot optimisme’ hebben. (Waarschijnlijk is dat de enige manier waarop zijn baan vol te houden is.) Wellicht ben ik, als gevolg van het volgen van de corona-persconferenties, blootgesteld aan een te grote dosis Hugo de Jonge. Dan word je dus een optimist...

Overigens vind ik het best een zwaar bestaan, dat van de optimist. Weet je hoe vaak ik teleurgesteld raak omdat m’n optimisme onterecht blijkt? Vaak. Reken maar dat we nog het hele jaar onder de pannen zijn met corona, inclusief beperkende maatregelen. En mezelf kennende zal zelfs dat te optimistisch blijken...

Geschreven door

Tijs van den Brink

--:--