'Ik was depressief en wilde niet verder leven'

Livio Udenhout in 'De Verandering'

8 januari 2021 · Leestijd 2 min ·

Livio Udenhout groeit op zonder vader. Zijn moeder werkt hard om het gezin te onderhouden en is daardoor veel van huis. Het gezin leeft in armoede en er zijn veel spanningen thuis. Livio raakt op jonge leeftijd chronisch depressief.

Livio wil meer weten over zijn vader en gaat fanatiek naar hem op zoek. Hij hoopt daarmee ook meer over zijn eigen identiteit te achterhalen. Livio vindt zijn vader en ontdekt dat hij nóg 15 broers en zussen heeft. Hij krijgt weer contact met zijn vader, maar de onrust diep vanbinnen verdwijnt niet.

Drugs

“Ik waaide met alle winden mee en ontmoette enkele foute vrienden," vertelt Livio. "Ze vroegen mij drugs te smokkelen van Suriname naar Nederland." Eindelijk ziet hij een kans de armoede ontvluchten. Livio hoopt met het verdiende smokkelgeld een goed bestaan op te kunnen bouwen. De eerste paar trips worden de bolletjes in zijn maag niet ontdekt. God is ver weg en de rijkdom dichtbij. “Ik deed het niet alleen voor het geld, maar ook om uit mijn depressie te ontsnappen. Uiteindelijk heb ik twee keer vastgezeten voor drugssmokkel. Dat was heftig.”

Depressies

Na een jaar komt Livio weer vrij. Hij gooit het roer drastisch om. Livio gaat rechten studeren en probeert een zo normaal mogelijk leven te leiden. Maar van binnen voelt hij zich nog steeds een gevangene van zijn neerslachtigheid. Op een dag is Livio het vechten tegen de depressies zo beu dat hij tijdens een treinreis het vreselijke besluit neemt voor de trein te springen. Hij wil niet meer verder leven. “Ik zat in de trein en fluisterde: ‘Heer, niet boos worden, maar ik kom naar U toe.’“