Waren we maar een Duitse provincie
Blog van Tijs van den Brink
Nou, daar zit ik dan weer. Thuis, op de kamer van een van de kinderen een column te typen. Want op het werk mag ik niet meer komen. Het heet dit keer (nog) geen intelligente lockdown, maar hij doet me toch behoorlijk denken aan het voorjaar. Met één verschil: ik moet nu een mondkapje op als ik boodschappen ga doen…
Het is dus echt mislukt, het voorkomen van de tweede golf. We hebben het niet klaargespeeld met z’n allen. En anders dan bij de eerste golf, die ons totaal overviel, was het dit keer te voorkomen geweest. Kijk maar naar Duitsland, waar het virus aan een veel kleinere opmars bezig is dan bij ons. Vorige week circuleerden prachtige kaartjes met het aantal besmettingen per regio in Europa. Nederland, België, Frankrijk en Spanje kleurden rood en soms zelfs zwart. In Duitsland en Italië is het prachtig geel: nauwelijks iets zorgelijks aan de hand.
Een belangrijk verschil tussen Nederland en Duitsland is de testcapaciteit. In Nederland is die vastgelopen. Duizenden mensen die zich willen laten testen, moeten dagen wachten voordat er een plek voor ze is.
Dat komt (onder andere) doordat er te weinig laboratoriumcapaciteit is: Nederland werkt met kleinschalige labs, kwalitatief hoogstaand, naar verluidt. In Duitsland hebben ze veel grotere laboratoriums, waardoor ze veel meer testen kunnen verwerken. Minder verfijnd misschien, maar in een pandemie als deze heel praktisch. De mogelijkheid om Nederlandse tests in Duitsland uit te voeren, hebben we aanvankelijk niet gegrepen. De hoeveelheid benodigde testen is verkeerd ingeschat, zo wordt gezegd. Zeer kwalijk, dunkt me. Waren we maar een Duitse provincie...
Het testen is immers het belangrijkste instrument om de pandemie te bestrijden. ‘Testen, testen, testen’, zo luidt het WHO-devies. We krijgen het dus niet voor elkaar. Gevolg: meer besmettingen, waardoor ook het bron- en contactonderzoek (verantwoordelijkheid: GGD) vastloopt. Ja, dezelfde GGD die in de vroege zomer mensen naar huis stuurde omdat ze niks te doen hadden...
Ik merk dat ik er pissig van word. Er staat nogal wat op het spel: mensenlevens en de economie. Hoe kun je dan zulke risico’s nemen? Mensen naar huis sturen? Geen laboratoriumruimte in Duitsland bestellen, terwijl je kon weten dat het nodig was? Zeer frustrerend: een pandemie bestrijden is mensenwerk. En mensen maken fouten.
Het zou verboden moeten worden.
Geschreven door
Tijs van den Brink
