Tel je zegeningen!

Blog van Tijs van den Brink

5 mei 2020 · Leestijd 3 min ·

Er komt vast een dag dat ik weer ergens anders over schrijf dan over het coronavirus, maar het lukt me nog even niet. Sorry.

Vorige week vonden velen van u me wat somber. Dat klopt. Dat stond er ook boven, de kop luidde: ‘Sorry, ik ben somber’. Sommigen herkenden het en leken het plezierig te vinden dat ik hun gevoel onder woorden bracht. Anderen vertrouwden me toe dat ze een beetje depressief werden van m’n column. En weer anderen dachten dat gelovigen zo niet horen te denken. Ik zou zeggen: zoek eens een Klaaglied of -psalm op. Helemaal goedgekeurd door de samenstellers van de Bijbel...

Zegeningen tellen tegen beter weten in

Maar u hebt gelijk, het kan best een beetje optimistischer. Als ik m’n best doe, lukt het ook prima m’n zegeningen te tellen. Zal ik eens wat proberen?

Veel mensen lieten juist de afgelopen weken mooie kanten van zichzelf zien!
Het was fantastisch weer de afgelopen weken. Dat gebeurt weleens vaker, maar meestal heb ik buiten vakantietijden weinig kans daar echt van te genieten. Nu wel. Bijna dagelijks kon ik een poosje naar buiten (met goedkeuring van de regering, want een ‘frisse neus’ halen was en is toegestaan).
Ik heb de grutto ontdekt!
Er kijken veel mensen naar het tv-programma Op1.
Ik houd tijd over, want ik reis minder, hoef geen voetbal en wielrennen te kijken en de meeste niet-noodzakelijke vergaderingen gaan niet door.
De lucht buiten is prachtig blauw, alle voorjaarskleuren zijn schitterend, de lente was nog nooit zo mooi.
We stoten minder CO2 en stikstof uit.

Met een beetje goede wil, kan ik prima nog drie zegeningen bedenken. Dan heb ik er tien. Maar bij elk voordeel dat ik bedenk, schieten er drie nadelen door m’n achterhoofd. Dus het is een beetje zegeningen tellen tegen beter weten in.

En toch: misschien is dat juist wel de kunst. Dat je niet de hele tijd alle narigheid tot je door laat dringen. Want, wees eerlijk: dat doen we veel vaker. Denkt u normaal gesproken de hele dag aan oorlogen, honger, vrienden die in scheiding liggen, zieke buren, hulpbehoevende ouders? Nee toch? Geen kop in het zand. Dat is gevaarlijk. Maar een beetje spreiding van aandacht kan misschien geen kwaad. Mijn volgende column gaat níét over het coronavirus.

Denk ik.