Camilla Dreef: 'Ontdek vogels tijdens je dagelijkse wandeling'

Jaren geleden liet Camilla Dreef in In de ban van de condor (EO) zien dat een vogelaar geen oud mannetje met een baard hoeft te zijn. Nu neemt ze de kijkers van BinnensteBuiten (NCRV) mee op ‘vogeljacht’. Een portret van Camilla, die er graag op wijst dat we in onze eigen omgeving veel vogels kunnen bewonderen. Zeker nu een verre vakantie niet vanzelfsprekend is.

“Ga niet meteen op zoek naar zeldzame vogels, maar kijk en luister goed tijdens je dagelijkse wandeling," antwoordt Camilla Dreef op de vraag of ze tips heeft voor beginnende vogelaars. "Dan krijg je oog voor de vogels in je buurt en zul je steeds meer soorten herkennen, ook aan de manier waarop ze zingen. Als je daarna een natuurgebied bezoekt, doe je nieuwe ontdekkingen.”

(Tekst loopt door onder de video.) 

De weergave van deze video vereist jouw toestemming voor social media cookies.

Toestemmingen aanpassen

In het programma BinnensteBuiten neemt Camilla de kijkers mee de natuur in. Ze blijken vatbaar te zijn voor haar enthousiasme. “Ja, veel mensen gaan aan de slag door de tv-uitzendingen, mijn kinderboek en de berichten die ik plaats op social media. Ik vind het erg leuk als ze een fotootje sturen van een soort die ze niet kennen. Ik denk dat bijna iedereen ‘stiekem’ een vogelaar is, maar dat mensen het zelf vaak nog niet ontdekt hebben.”

Wat wilde je als kind worden?
“Van alles: prinses, psycholoog en Pocahontas. Nooit heb ik in vriendenboekjes geschreven dat ik vogelaar of bioloog wilde worden, maar achteraf gezien had ik altijd al belangstelling voor de natuur. Mijn spreekbeurten en werkstukken gingen vaak over vogels, andere dieren of natuurverschijnselen. Uiteindelijk viel bij mij het kwartje.”

Waar kun je om huilen?
“De laatste keer dat ik moest huilen, was tijdens een documentaire over schubdieren. Het zijn zulke mooie dieren. Het was hartverscheurend om ze verminkt en opgerold – soms ook nog met een jong erbij – in een tas te zien zitten. Daar kan ik echt niet tegen.”

Heel leuk als mensen me een een fotootje sturen van een vogelsoort die ze niet kennen

Wat was je laatste schietgebedje?
“Dat doe ik eigenlijk nooit, al zijn er soms momenten waarop je denkt: fingers crossed, in de hoop dat iets goed afloopt. Maar met bidden ben ik niet vertrouwd. Ik heb op een christelijke school gezeten, waardoor ik de Bijbelverhalen in grote lijnen ken, maar het geloof heeft nooit mijn belangstelling gehad.”

(Tekst loopt door onder de foto.) 

Stel, je mag een feest organiseren. Hoe ziet dat eruit?
“In elk geval wil ik daar spelen met mijn band, want dat geeft een feest veel meer sfeer dan een dj. Ik nodig de mensen uit die me het meest dierbaar zijn, dus al mijn familieleden en vrienden zijn erbij. Voor hen mag het dak eraf, zodra de coronacrisis voorbij is.”

Wat is het mooiste plekje op aarde?
“Het mooiste plekje waar ik recent ben geweest, is de Fredberg in Suriname. Een granieten rots met uitzicht op het regenwoud, waar ik met een groep vriendinnen heb overnacht in hangmatten. ’s Morgens, net nadat het licht was doorgebroken, zat ik te kijken naar die ‘groene zee’, waar ara’s krijsend over de boomtoppen vliegen en je overal brulapen hoort.”

Beeld: Stijn Ghijsen