Zij maken het verschil tussen leven en dood

‘Het probleem is nu verdwenen’

“Ik ben het aanspreekpunt van de wijk. Binnen mijn team laat ik de collega’s die op straat werken, weten wat er in mijn wijk speelt. Ik probeer zo veel mogelijk zelf op straat aanwezig te zijn. Mensen kunnen mij dan zien en aanspreken. Vooral dat contact, en het echt iets voor ze kunnen betekenen, vind ik mooi. Dat zit niet altijd in het opsporen van strafbare feiten en het aanhouden van boeven. Zo is er laatst een burenruzie opgelost die al langere tijd speelde. Wat wij doen in zo’n situatie? We signaleren het probleem en geven het door aan de juiste hulpverleningsinstantie, waardoor het opgelost wordt. Het probleem is nu verdwenen, de wijk is weer rustig. Dat is natuurlijk precies waarvoor wij ons als wijkagenten hard maken: een veilige wijk. En als een burenruzie dan ook nog opgelost kan worden, is dat helemaal top.”

Joyce Kroon (33) werkt vijftien jaar bij de politie en is sinds een jaar wijkagent.

‘Na al die jaren geeft het nog steeds een kick’

“De paniek wordt al minder op het moment dat wij binnenkomen, want de hulp is gearriveerd. Wanneer we aankomen, vragen we de patiënt uit of gaan we direct aan de slag om de symptomen te bestrijden. Ik haal er voldoening uit dat ik in sommige gevallen het verschil kan maken tussen leven en dood. Dat ervaar ik niet als een enorme druk. Het is alsof je aan een brandweerman vraagt wat hij of zij liever heeft: een grote brand of een schoorsteenbrandje? Die grote brand is natuurlijk de uitdaging. Op het moment dat de situatie écht ernstig is, wordt er een beroep op je gedaan. Dan wordt van je verwacht dat je op de top van je kunnen presteert. Na al die jaren geeft het nog steeds een kick als ik iemand heb gered.”

Jan van den Berg (48) werkt 25 jaar op de ambulance, waarvan de laatste 13 jaar als verpleegkundige

‘Geen incident is hetzelfde’

“Samen met een collega ben ik verantwoordelijk voor al het materieel dat wij bij de brandweer in de Gooi- en Vechtstreek hebben. En op het moment dat het nodig is, stappen we op het voertuig en gaan we de straat op. Wanneer je opgepiept wordt, verhoogt dat je adrenaline. Geen incident is hetzelfde. Is het een automatisch brandalarm of een al uitslaande brand? Als het er op de pieper spannend uitziet, heeft dat invloed op het tempo van je hart. Ik vind het mooi dat wij de helpende hand kunnen bieden wanneer mensen hun hele hebben en houden in vlammen zien opgaan of andere dringende hulp nodig hebben. Natuurlijk maak je dingen mee die heftig zijn en écht binnenkomen. Jaren geleden heb ik als duiker ooit iemand uit de Loosdrechtse plassen gehaald. Die man heeft het niet gered en laat een gezin met jonge kinderen achter. Het kost tijd om zo’n situatie te verwerken. In mijn werk als brandweerman vind ik het mooi dat ik het verschil kan maken. Ook uit het samenwerken als team haal ik veel voldoening. Ik geniet elke dag van mijn werk.”

Arne Koops (43) werkt veertien jaar als beroepsbrandweerman.