Ex-moslim: ‘Mijn familie wil me doden’

Hem in zijn eigen huis interviewen? Ondenkbaar. Blank bezoek uit Europa zou domweg te veel aandacht trekken. Daarom moet dit gesprek op een veilige plek plaatsvinden. In Pakistan weet je nooit of moslims met kwade bedoelingen zien dat je als westerling christenen opzoekt – laat staan een ‘afvallige’.

Christenen zijn vijanden van moslims'

Drie jonge dochters

We ontmoeten de 44-jarige Nabeel Maqsood (niet zijn echte naam) daarom in een zwaarbeveiligde evangelische kerk in de miljoenenstad Lahore. Zijn drie jonge dochters zitten tussen Nabeel en echtgenote Saba (31) in op de bank.
“Ik ben geboren in een gezin waarin het islamitische geloof heel serieus werd genomen,” vertelt Nabeel. “Ook leerde ik van jongs af aan dat wij christenen moeten haten. Ieder schoolkind in Pakistan leert dat christenen misleid zijn en niet het ware geloof hebben. Dat staat in de schoolboeken, maar ook in de Hadith – de overleveringen van Mohammed – en de Koran: christenen zijn vijanden van moslims; je mag geen vriendschap met hen sluiten en zelfs hun begroeting niet beantwoorden.”

Op het rechte pad

“Christenen haten? Ik dacht: als zij misleid zijn, dan moet ik vriendelijk proberen tot de ware religie – de islam – te bekeren. Dat zag ik als mijn verantwoordelijkheid: christenen op het rechte pad brengen.”
Hij discussieerde onder meer met twee christelijke broers, die vier jaar lang in het brandpunt van zijn bekeringsijver stonden. “In 2004 gaf de voorganger, die mij voor de ingang van hun kerk met hen hoorde discussiëren, me een bijbel. Hij zei: ‘Lees dit boek zelf maar. Als je iets niet begrijpt, kom dan terug.’”

Grondig verdraaid

Die uitdaging nam Nabeel aan. Hij begon de Bijbel te lezen om er de zwakke punten in te ontdekken: hadden christenen de oorspronkelijke openbaring van Allah niet grondig verdraaid? “Maar vanaf Genesis 1 werd ik gegrepen door wat ik las, en ik ging door tot en met Openbaring 22. Zo kwam ik steeds dichter bij Jezus.”
In 2006 besefte hij dat hij “compleet christen” was geworden. “Voorzichtig sprak ik er met mijn vader en broers over dat ik mijzelf niet langer als moslim zag, en Jezus wilde volgen. Ze verklaarden me voor gek en verbraken alle contacten.”

Pas in de huwelijksnacht vertelde ik het haar

Een moslimmeisje

Inmiddels had hij verkering met Saba, een moslimmeisje, met wie hij zou gaan trouwen (een gearrangeerd huwelijk, zoals gebruikelijk in Pakistan). De bruiloft, waarbij zijn familie afwezig was, vond plaats in 2011.
Saba en haar familie meenden dat zij met een moslim trouwde. “Pas in de huwelijksnacht durfde ik haar te vertellen dat ik christen was geworden,” zegt Nabeel. “Ik was namelijk bang dat ik haar kwijt zou raken als ik het eerder zou doen. En ik geloofde dat ik haar ervan zou kunnen overtuigen dat het christelijk geloof de waarheid is. Dat is, Goddank, gelukt.” Ook Saba gaf haar leven na verloop van tijd aan Jezus.

Terugkeren naar de islam

De lastige vragen kwamen zodra ze kinderen kregen. Waarom stuurden ze hen niet naar de moskee? Zo kwam ook Saba’s familie erachter dat Nabeel geen moslim meer was, en dat zijzelf eveneens was gaan twijfelen aan de islam. “Ze drongen er bij mij op aan van hem te scheiden, en terug te keren naar de islam,” zegt Saba.
Nabeel: “Twee jaar geleden zei Saba’s meest fanatieke broer hardop dat hij mij wilde vermoorden. Zodra we dat hoorden, zijn we direct hierheen gevlucht. Onze beide families weten niet dat we nu hier leven. We zijn ondergedoken.”

Onheilspellend bericht

Eén keer wist een broer van Saba hen toch nog telefonisch te bereiken (“We snappen nog steeds niet hoe”). Hij liet dit onheilspellende bericht achter:

‘Denk eraan: als we jullie ergens tegenkomen, zullen we jullie doden.’

“Dat is het laatste wat ik van mijn familie heb gehoord,” zegt Saba zachtjes, terwijl Nabeel liefdevol met zijn hand over de zwarte haren van zijn oudste dochter aait, die dicht tegen hem aanzit.

'Ik doe het!'

Als ex-moslims in Pakistan lopen Nabeel en Saba groot gevaar, evenals hun dochters. Is Jezus volgen dit allemaal waard? “We hebben de juiste beslissing genomen,” reageert Saba. “We zijn God dankbaar dat we Jezus hebben leren kennen. Wat Hij voor ons heeft gedaan aan het kruis is zo groot…”
Nabeel benadrukt dat hun breuk met de islam, onderstreept door de doop, onherroepelijk is. “De voorganger van deze gemeente heeft ons gedoopt, op 26 februari 2017. We hebben jarenlang op onze doop moeten wachten: er was bijna geen dominee die ons durfde te dopen (dat kan je namelijk je leven kosten, omdat dit wordt gezien als blasfemie, red.). Maar hij zei: ‘Ik doe het.’”

Het is een ongelofelijk grote stap voor moslims om christen te worden

In Gods hand

Saba: “Ons leven ligt in Gods hand. Mocht Nabeel en mij iets overkomen, dan weet ik zeker dat Hij ervoor zorgt dat onze kinderen goed zullen worden opgevangen. Als we dit vertrouwen niet hadden, zouden wij niet als volgelingen van Jezus in dit land kunnen leven.”
Nabeel: “In Pakistan durft bijna geen moslim zich tot Jezus te bekeren, vanwege de enorme risico’s die dat met zich meebrengt. Het is een ongelofelijk grote stap voor een moslim om christen te worden. Maar ik wil leven en sterven als christen."

Geen haat

"Zoals ik er vroeger van droomde om christenen tot de islam te bekeren, is het nu mijn grootste verlangen om moslims over Jezus te vertellen," besluit hij. "Ik houd nog steeds van al onze familieleden. Zelfs al willen ze ons doden, ik voel geen haat. En ik geloof dat ik ze op een dag ervan kan overtuigen dat Jezus de Redder is.”

Dit is een verkorte versie van een interview uit EO-Visie. De man op de bovenste foto is niet Nabeel.

Beeld: Gert-Jan Schaap