Na sluitingstijd
Ze stond daar in de winkelstraat
De winkels dicht, ’t was ’s avonds laat
Ik liep net langs en zag haar mond bewegen
En ik vertraagde snel mijn pas
Wist niet wat ze aan ’t zeggen was
Want wat ik hoorde was slechts hoe we zwegen
Ze staarde in een winkelruit
Daar gaan de lichtjes nooit meer uit
Haar ogen bleven bij een poster kleven
Een poster met een vrouw erop
haar oogopslag vol photoshop
En onder aan de foto stond geschreven:
‘Omdat je ’t waard bent’ dik gedrukt
En dan een veel te duur product
Maar ik keek hoe ze steeds opnieuw bleef lezen
Ze kwam steeds dichter bij het glas
Alsof de tekst haar redding was
Alsof de woorden haar konden genezen
Ze zag mijn spiegelbeeld in ’t raam
Ze draaide zich om en keek me aan
en zei toen: ik ben bang het te vergeten.
Geschreven door:
Matthijn Buwalda
Zanger en (lied)schrijver
Tip voor de redactie?
Of heb je een foutje gezien? Mail ons
