Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Verder na overspel

Een nachtmerrie werd werkelijkheid

Terwijl Geonne dacht dat ze een goed huwelijk had, leidde haar man Robert vijf jaar lang een dubbelleven. Zijn seksuele verslaving bracht hem tot wanhoop en uiteindelijk bekende hij Geonne al zijn overspelige activiteiten. Haar hart brak en een uitweg leek onmogelijk.

Deel:

‘Geonne, word eens wakker. Ik moet je wat vertellen.’ Het was midden in de nacht, maar Robert kon het niet langer voor zich houden. “Ik werd wakker,” herinnert Geonne (33) zich, “en toen hij begon te praten, kon ik niet geloven wat hij zei. Zijn woorden kwamen eerst aarzelend, maar al gauw werd duidelijk waar het om ging.” Een nachtmerrie werd werkelijkheid: al vijf jaar lang bleek Robert (36) overspel te plegen. Zijn seksverslaving bleef niet beperkt tot het bezoeken van internetsites. Regelmatig had hij fysiek contact met vrouwen, van wie Geonne er zelfs enkelen kende. “Toen ik het hardop uitsprak, begon ik te beseffen hoe goor, hoe smerig ik was,” vertelt Robert nog steeds met schroom. “Al de leugens bleven vóór mijn bekentenis letterlijk in het duister, maar toen ik ze hardop uitsprak, kwamen ze in het licht en ontdekte ik hoe vreselijk vuil het was.”

Uithalen
Geonne strompelde naar de gang, waar ze tegen de muur naar beneden zakte. “Geschreeuwd heb ik. Met lange uithalen gehuild en gejammerd. Dit kon niet waar zijn! Later heb ik hem gevraagd of hij tekort kwam bij mij, of ik te min was. Robert ontkende dat; het lag niet aan mij.” Hoe ze de nacht is doorgekomen, weet ze niet goed meer, maar de herinnering aan dat moment emotioneert haar opnieuw. “Wat nu? Wat moesten we nu?” Hem buiten de deur zetten, met koffers en al, is de eerste reactie als buitenstaander. “Nee,” Geonne schudt stellig haar hoofd. “Die gedachte is nooit bij me opgekomen. In de zware tijd die volgde, waren er genoeg momenten dat ik dacht dat we hier samen niet doorheen zouden komen, maar scheiden was voor mij geen optie.”

Eer
Geonne glimlacht door haar tranen heen. “Eigenlijk begint dit verhaal niet bij het overspel van Robert. Als dat zo was, hadden we hier niet gezeten en ons verhaal niet aan de buitenwereld willen vertellen. Dit verhaal begint twee jaar vóór Roberts bekentenis.” Ze vertellen, waarbij de een de ander naadloos aanvult, alsof er nooit een bom tussen hen is ontploft. “We zaten beiden in het aanbiddingsteam van onze kerkelijke gemeente. Toen we onderzochten wat aanbidding werkelijk inhield, hebben we op een avond samen de keuze gemaakt om in ons leven altijd Gods wil te doen, wat er ook op ons pad zou komen. Dat was een keus die heel diep ging.” Robert: “Ik leidde in die tijd al een dubbelleven, dus het klinkt tegenstrijdig. Maar elke keer als ik weer de fout was ingegaan, beleed ik mijn zonde. Omdat ik er vanaf wilde, deed ik God beloftes, maar elke keer mislukte het weer. Vanuit de teleurstelling over mezelf, had ik weer meer behoefte aan seksuele bevrediging en zo was de cirkel rond. Het was een puinhoop; in de behoefte aan bevrediging, nam ik ook anderen mee. Vaak moest ik Geonne keihard voorliegen.” Geonne: “Ik heb hem wel eens bevraagd als ik vond dat hij vaag deed, maar hij ontkende altijd dat er iets was.” Robert vult aan: “We deden veel samen, dus ik moest alles goed plannen.” Dan, vurig: “Mannen, hoe klein je ook met seksuele verleidingen bezig bent, groter wordt het altijd! Eerst was het nog fantasie, toen wilde ik mijn fantasie ook beléven. Jacobus zegt dat als je verkeerde gedachten voedt, ze zonden baren. Mijn jarenlange dubbelleven is daarvan het levende bewijs.”

Reserves
De keus om werkelijk alleen tot Gods eer te leven, bracht Robert steeds dichter bij het punt van zijn bekentenis. “Ik heb de Heilige Geest gevraagd om het moment te bepalen om mijn dubbelleven te belijden, omdat ik wist dat ik het vanuit mijzelf niet kon. Dat was middenin de nacht; ik voelde me er zo vreselijk ellendig over, dat ik het niet meer voor me kon houden. Geen seconde heb ik erover nagedacht dat Geonne me wellicht zou verlaten, zo was ik met mezelf bezig.”
Overspel wordt vaak aangedragen als bijbelse reden om uit elkaar te gaan, maar Geonne vindt die blik te beperkt. “Gods genade gaat veel verder. De Bijbel spreekt van Genesis tot Openbaring over het huwelijk van God met Zijn gemeente. Het huwelijk tussen man en vrouw is hier een afspiegeling van; het is het verbond waarin God Zichzelf wil laten zien. Dat kan alleen tot uiting komen als je honderd procent voor je relatie gaat. Als je reserves inbouwt, is er geen volledige overgave aan dit verbond van God, man en vrouw. Dan heb je grote kans dat het niet goed komt.”

Hoop
Als de ander je vertrouwen zo vreselijk heeft beschaamd, hoe kun je jezelf dan nog volledig geven? “Dat klinkt heel paradoxaal.” Geonne benadrukt elk woord. “Maar als God de basis van je relatie is, kun je dat juist in deze situatie doen.” Ze zoekt naar woorden, zegt dan: “Ik liet mijn boosheid zien, mijn gekwetstheid, mijn wantrouwen. Ik wilde elk detail weten, elke dag opnieuw. Dan schreeuwde ik weer en sloeg ik met deuren. En dan huilde ik en troostte hij mij, had hij berouw en gingen we samen naar God. Het hield dus ook in dat ik niet alles met vriendinnen besprak.” Robert: “Ik durfde elk detail te onthullen, omdat de basis veilig was. Alleen zo kon alles aan het licht komen.”
Een pijnlijk proces kwam op gang, waarin ze hulp kregen van een psycholoog en oudsten van hun gemeente. Geonne: “Het was vreselijk zwaar. Soms zo zwaar, dat we dachten dat we het niet zouden redden.” Ze vervolgt: “Dit klinkt misschien vreselijk vroom, maar doordat we het samen met God deden, waren er sprankjes hoop.” “Je zult het niet geloven,” vult Robert aan, “maar we werden de week na mijn bekentenis weer helemaal verliefd op elkaar.” Geonne bloost bij de gedachte. “Ja, echt. We konden onze ogen niet van elkaar afhouden. Ik zag dat als een zegen van God. Alsof Hij zei: ‘Mijn hand rust op jullie.’”

Omhoog
Het wantrouwen bij Geonne zat diep en de schuld van Robert drukte zwaar op hem. Robert: “Vanaf de dag dat ik mijn ontrouw bekende, was de behoefte aan de op mijzelf gerichte seksuele bevrediging verdwenen. God had het letterlijk uit mij gerukt, maar nu bleef er een leegte achter die gevuld moest worden met de waarheid. Alleen: ik was een man vol schuld en ik moest leren om te leven als een bevrijd, vergeven mens. Een vriend uit onze gemeente heeft op een bepaald moment mijn kin in zijn handen genomen en mijn hoofd letterlijk omhoog geduwd: ‘Je mag vooruit kijken.’ In het begin was er het ongeloof en de angst om terug te vallen. Ook was ik heel bang dat we de rest van ons leven een ‘getekend’ huwelijk zouden hebben.” Hij spreekt met verwondering: “Het was niet alleen een heel pittige, maar ook een mooie tijd. Er bloeide iets nieuws. De zegen die God geeft als wij in Zijn waarheid wandelen, is niet te doorgronden en te bedenken. Ik leerde dat de relatie die ik met Geonne heb, niet om mezelf draaide, maar om haar. Net zoals Jezus ook niet voor Zichzelf leefde, maar Zichzelf aan ons gaf. Ook Hij werd verworpen, maar toch wilde Hij er voor de ander zijn. God vernieuwde mijn denken. Ik ontdekte dat als ik Geonne verheerlijk, ze een sieraad voor mij wordt. Onze relatie werd gevulder, rijker dan ooit.”

Onderscheiden
Geonne was ook bang voor dat getekende huwelijk vol verwijten. “Maar juist doordat Robert zich zo kwetsbaar durfde op te stellen, was die vergeving elke keer weer mogelijk.” Stellig: “Nee, ik reken het hem niet meer aan. Af en toe steekt het wantrouwen nog wel eens de kop op, pas nog, maar dan gooien we het direct open. Er is geen wrok meer, geen boosheid; dat is zo heerlijk! Het is de Goddelijke liefde waar 1 Korintiërs 13 over spreekt. Dat is de liefde die het kwade niet aanrekent.”
Het stel heeft geen kinderen, dus die speelden geen rol in hun keuze om samen verder te gaan. Geonne: “Je moet niet om de kinderen bij elkaar blijven. Het dienen van God en de ander is de enige reden waarmee je je huwelijk kunt redden.”
Ze willen getuigen – “alle eer en roem is aan Hem, zelfs in de keuzes die we hebben gemaakt, is geen enkele eer te behalen” – en daarom lieten ze hun verhaal ook op film vastleggen (zie kader). Robert: “Nogmaals, het gaat niet om ons, maar we hopen dat mensen iets van de diepte en rijkdom van het huwelijksverbond in onze relatie kunnen zien.” Hij schiet vol, schaamt zich niet voor zijn tranen: “Juist in onze relaties kunnen we ons onderscheiden. Als we daar als kinderen van God niet goed mee bezig zijn, waarin onderscheiden we ons dán van de wereld?”

Tekst: Mirjam van der Vegt
Beeld: Gert-Jan van der Tuuk

Extra tips van Robert en Geonne

Robert:
1. Verdiep je relatie met Hem. Gods waarheid (de enige Waarheid) maakt je werkelijk vrij! Vraag of Hij alle vuiligheid in je leven aan het licht brengt en dat Hij het zwaar op je hart legt.
2. Spreek alles uit naar je vrouw/man. Deel ook elke gedachte die later in je opkomt met je vrouw/man. Het is belangrijk dat elk detail (hoe klein ook) aan het licht gebracht wordt.
3. Vraag samen met je vrouw/man hulp aan bij jullie kerk/gemeente en eventueel hulpverlening.
4. Ga elke seksuele verleiding uit de weg, bijvoorbeeld door filternet te nemen. Denk niet: ‘Alleen een filmpje kijken op Internet is niet erg,’ of ‘Het is toch normaal dat ik deze gedachten af en toe heb.’ Laat de leugen, die de wereld aan seks laat zien, je gedachten niet beïnvloeden, hier begint immers de weg naar de dood. Jacobus 1:13-15.
5. Het is een leugen wanneer je denkt dat je als man regelmatig bevredigd moet worden, Of dat er een zaadlozing plaats moet vinden. De bevrediging die je denkt nodig te hebben is op jezelf gericht en leidt tot een vervormd beeld van de seksualiteit die God bedoeld heeft. De relatie die je met elkaar hebt, draait niet om jezelf maar om de ander. Het gaat om een ongedwongen overgave, van man en vrouw aan elkaar, vanuit liefde en bewondering. Als God zelf Zijn hand legt op en Zijn zegen geeft aan de seksualiteit binnen het huwelijk tussen man en vrouw, ga er dan maar vanuit dat hier iets moois in schuil gaat en beleef dit met elkaar.
6. Het vertrouwen is beschadigd door wat er gebeurd is. Bespreek dit met elkaar. Geef het de tijd om dat te laten herstellen. Bevestig je man of vrouw in het feit dat je te vertrouwen bent en dat er geen geheimen meer zijn. Wees in alles open en oprecht.
7. Zegen je man/vrouw en bid voor hoop.
8. Probeer open te zijn naar andere mensen (bijvoorbeeld broeders en zusters met wie je veel optrekt), ook zij hebben vragen. Maar weet goed tot hoever je iets wilt delen.

Geonne:
1. Vraag samen met je man/vrouw hulp aan bij jullie kerk/gemeente en eventueel hulpverlening.
2. Uit je in alles naar je man/vrouw; je boosheid, verdriet en pijn.
3. Zorg dat er veiligheid in de relatie is om alles met elkaar te delen. Dat houdt in dat je niet alles naar buiten brengt of met vriendinnen bespreekt. Niet iedereen hoeft alle details te weten.
4. Bespreek alles met elkaar, elke vraag/gedachte die in je opkomt, leg het je man/vrouw voor.
5. Accepteer dat het gebeurd is, je kunt het niet meer terugdraaien. Zeer waarschijnlijk vraag je jezelf af of je wel oplettend genoeg bent geweest, of dat je blind bent geweest, of dat het aan jou ligt, of dat jij het had kunnen verkomen. Het is logisch dat je deze vragen naar jezelf hebt, maar op een gegeven moment moet je accepteren dat het gebeurd is, zodat je verder kan.
6. Wijd je toe aan God en aan Zijn waarheid over jullie huwelijk. Lees in Zijn Woord. Spreek Gods waarheid en Zijn hoop uit over jezelf, je man/vrouw en jullie huwelijk. Vooral als het zo zwaar is dat je denkt dat jullie er samen niet doorheen komen.
7. Zegen je man/vrouw en bid voor bescherming.
8. Probeer open te zijn naar andere mensen (bijvoorbeeld broeders en zusters met wie je veel optrekt), ook zij hebben vragen. Maar weet goed tot hoever je iets wilt delen.
 

--:--