Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Stella wil taboe rondom depressies doorbreken

‘Ik voelde me bijna alle dagen intens ellendig’

Deel:

Volgens onderzoek zou de derde maandag van januari de meest deprimerende dag van het jaar zijn. De feestdagen zijn voorbij, het weer is grijs, je goede voornemens zijn mislukt. Deze dag kreeg zelfs een naam: Blue Monday. Voor sommige mensen blijft het echter niet bij één sombere dag per jaar. Stella Baars (37) worstelde meer dan twintig jaar lang met depressies en angsten. 

Waarom Blue Monday?

Er is een theorie die veronderstelt dat Blue slaat op de kleur blauw die in de Engelse scheepvaart werd gebruikt als uiting van rouw. Er is ook een theorie die stelt dat het gerelateerd is aan de muziekstroming Blues. De dag staat in ieder geval in het teken van melancholie, neerslachtigheid, depressie en somberheid. Blue Monday moet dus niet worden verward met de Nederlandse term ‘blauwe maandag’, waarmee een kortstondige periode wordt bedoeld.

Depressie

"Bij mij begint een depressie met een onheilspellend gevoel aan het begin van elke dag,” vertelt Stella. “Mijn wekker gaat en ik denk alleen maar: o nee, ik wil niet. Ik wil écht niet. Waarom zou ik eigenlijk nog opstaan? Waarom? Het weer is grauw en grijs, het is koud, ik ben moe, ik wil gewoon niet. Ik wil niet al die mensen onder ogen moeten komen en ik wil niet allerlei dingen doen. Het is te veel. Ik heb er geen zin meer in. Wat heeft het allemaal voor nut?”

Uitzichtloos

“Als je jezelf gedurende een langere periode diep ellendig voelt, kan er al gesproken worden van een depressie. Ik voelde me bijna alle dagen intens rot en ellendig. Volgens mensen om mij heen was ik vaak negatief over van alles en nog wat. Het is ook alsof ik dan constant een gevoel van eenzaamheid bij me draag. Een groot geheim, want je denkt dat iedereen jou het liefst op je paasbest ziet. Maar dat lukt niet, omdat je jezelf superellendig voelt. Elke dag voelt als een uitzichtloze rotdag. Waarom besta ik eigenlijk? Vaak was er ook chaos in mijn hoofd. Ik probeerde uit alle macht mezelf blij te voelen, maar faalde constant, omdat ik alleen maar negatieve gedachten had.”

Taboedoorbrekend_platform_tegen_depressie__highres_

Stellazoektrust.nl

Stella lanceerde het platform Stellazoektrust.nl om het taboe rondom depressies te doorbreken. Een online plek waar zij zelf haar ervaringen deelt in blogs over haar depressies en angsten, maar waar ook andere mensen die kampen met een depressie de ruimte krijgen om hun verhalen en tips te delen. Stella zou graag zien dat meer mensen hun verhaal gaan delen, om zo het taboe rondom depressie te doorbreken. “In mijn blogs vertel ik over mijn worstelingen, maar vooral over hoe ik daaruit ben gekomen. Hoe ik mijn hoofd koel houd in de drukte van alle dag, en hoe ik op zoek ga naar rust. Ik hoop dat ook anderen die helende werking van zich kwetsbaar opstellen gaan ervaren. Door open te zijn over je depressie, kun je de strijd van anderen verlichten en zet je zwakte als het ware om in kracht.”

In Nederland krijgt iets minder dan 1 op de 5 volwassenen tussen de 18 en 64 jaar ooit te maken met een depressie. Elk jaar geldt dit voor ongeveer vijf procent van de volwassenen. Vrouwen in de leeftijdscategorie 25-34 jaar hebben de grootste kans op een depressie. 
Bron: Trimbos.nl​​​​​​​

Schaamte

Mensen met psychische klachten hebben vaak het gevoel de enige te zijn, en daarom heerst er veel schaamte rondom een depressie of burn-out. Stella herkent dat. “Maar," zegt ze, "door de verhalen van anderen te lezen, ontdek je dat je niet de enige bent. Dat je niet raar bent. Als je weet dat één op de vijf Nederlanders in zijn of haar leven met een depressie of burn-out te maken krijgt, en je met jouw verhaal hun lijden kunt verlichten, is dat toch superwaardevol?”

Genezing

Stella deelt ook tips op haar platform. “Ik vertel hoe ik zelf tot rust kom. Bijvoorbeeld door te bidden. Ik geloof in genezing, al grijpt God niet altijd in op de manier waarop wij willen. En dan moet je toch door dat dal. Je mag het uitschreeuwen naar Hem. Ik gebruik vaak een schrift waarin ik al mijn donkere gevoelens en gedachten opschrijf. Soms kan ik er niet over praten door de chaos in mijn hoofd, maar door mijn gevoelens op te schrijven, geef ik mijn noden aan God. De gebeden die ik heb uitgesproken in de dagen van chaos, worden vaak op een later tijdstip verhoord."

Niet altijd grijpt Hij in op de manier die wij willen

“Soms vraag ik me af: waarom heb ik hier zo veel last van? Ik wilde dat ik honderd procent genezen was. Tegelijk weet ik: wat ik ook denk, hoe ik me ook voel, Jezus gaat altijd met me mee. Hij weet waar ik doorheen ga. Hij snapt mij. En dat geeft moed als ik in zo’n dal zit.”

Herstel

Volgens cijfers uit de GGZ-richtlijn Depressie herstelt de helft van alle mensen met een depressie binnen drie maanden. Ruim zestig procent van de mensen is na zes maanden weer beter. Daarna wordt herstel steeds moeilijker; mensen met langerdurende klachten hebben minder kans op herstel. Bij twintig procent van de mensen is de depressie chronisch, dat wil zeggen dat de klachten langer dan twee jaar aanwezig zijn.
Stella: "Ik geloof dat je het echt kunt overwinnen, en ik denk dat je altijd mag blijven hopen dat je volledig zult herstellen. Maar er zullen ook verhalen zijn van mensen die er hun hele leven last van blijven houden."

Ik ben oké

“Ik geloof ook dat wij ons denken continu moeten vernieuwen," vervolgt Stella. "Dat kan door tijd met Hem door te brengen: Bijbellezen, Joyce Meyer kijken, stille tijd houden. Echt met Hem door alles heen gaan. Hij wil onze harten transformeren tot gezonde harten. Onze ziel wil Hij genezen. Maar als je van ver komt, zoals ik, is dat vaak een proces van járen. En dat is prima. Als je maar begint met te denken: ik ben oké. Het is oké. En dan samen met Hem, en met hulp van mensen om je heen, kun je voorzichtig stapjes zetten uit dat mentale dal."

Wil jij je ervaringen en tips rondom depressies of angsten delen? Op de pagina 'Zij Ook' kun je jouw verhaal delen met anderen die hier ook mee worstelen. Meer informatie op www.stellazoektrust.nl

Geschreven door

Miriam Duijf

--:--