Ga naar submenu Ga naar zoekveld

NieuwLicht maakt uitzending over ivf

Hoe ver wil je gaan om zwanger te raken?

Kinderen krijgen is voor een op de zes stellen niet vanzelfsprekend. Zo ook niet voor Silvana en Nick. Op haar 22e kreeg Silvana een dochter van haar toenmalige vriend, dus dacht ze dat een tweede keer zwanger worden geen probleem zou zijn. Inmiddels is ze drie jaar verder, zonder succes.

Deel:

Het EO-programma NieuwLicht maakte onlangs een uitzending over ivf, waaraan Silvana heeft meegewerkt. Toen Silvana’s dochter 4 was, vonden Silvana en Nick het tijd voor een broertje of zusje. “Na een halfjaar raakte ik zwanger, wat na een maand misging. Dit was erg naar, maar hierdoor wisten we wel dat ik zwanger kon worden. Doordat ik die positieve test in handen had gehad, werden we ongeduldiger. Ik was namelijk echt even zwanger geweest.”

Na nog een paar maanden besloot het stel naar het ziekenhuis te gaan. Hun arts vertelde dat hij nog geen behandeling wilde starten, aangezien het ze zelf al eens gelukt was. “Na nog een jaar was er niks gebeurd. Daarom deden artsen testen, maar daar kwam niks uit. Dus startten we toch maar met IUI (intra-uteriene inseminatie, red.). Alle pogingen mislukten, dus besloten we nu over te gaan op ivf (in vitro fertilisatie, red.).”

Wat houden IUI en ivf in?

IUI staat voor ‘intra-uteriene inseminatie’. Dat is inseminatie van de zaadcellen in de baarmoederholte. Ivf is ‘in vitro fertilisatie’. Daarbij worden de eicellen buiten het lichaam in een glazen schaaltje in contact met de zaadcellen gebracht. Het embryo wordt daarna teruggeplaatst in de baarmoederholte. Lees meer over dit onderwerp in het dossier 'Onvervulde kinderwens' van NieuwLicht.

Slechte verhalen

De behandeling begint binnenkort, en Silvana ziet ertegen op. “Toen we begonnen met inseminatie, hadden we veel kansen. Dat gaf een positief perspectief: als dit mislukte, hadden we altijd nog ivf. Nu we met ivf beginnen, hebben we nog maar een beperkt aantal mogelijkheden. Dus als dit niet lukt, houdt het voor ons op.” Dat onzekere vooruitzicht is niet het enige waar Silvana tegen opziet. “Inseminatie deed geen pijn, maar over ivf hoor ik slechtere verhalen. Bijvoorbeeld over de punctie. En ik krijg veel meer hormonen binnen. De slagingskans is wel een stuk groter.”

Onze kinderwens wordt steeds groter

Negativiteit

Die slagingskans, daar houdt het stel zich aan vast. Silvana probeert niet te denken aan het scenario dat de ivf-behandelingen niet aanslaan. “Als ik dat zou doen, zou ik alle hoop verliezen. Nick en ik gaan er allebei van uit dat het gaat lukken.” Als Silvana zich dreigt te verliezen in die negativiteit, is Nick er om haar daaruit te halen. “Hij is veel positiever ingesteld.”

Taboe doorbreken

Met haar deelname aan NieuwLicht hoopt Silvana het taboe rondom ivf te doorbreken. “Mensen vragen me of het niet tijd wordt voor een tweede kind. Als ik dan vertel dat we al een jaar bij het ziekenhuis lopen, slaan ze dicht of komen ze er nooit meer op terug. Ik vind het jammer dat er zo’n taboe op rust. Het is juist fijn als iemand vraagt hoe het gaat.”

Lees ook: Marieke schreef een blog over ongewenste kinderloosheid
Lees ook: Marieke schreef een blog over ongewenste kinderloosheid

Overstappen van verzekering

In de uitzending wordt aandacht besteed aan het behouden van je grenzen: hoe ver wil je gaan om zwanger te raken? Bij Silvana blijft die grens verschuiven. “Onze wens wordt steeds groter, omdat we er zo veel mee bezig zijn. Toen we zelf probeerden zwanger te raken, was het ziekenhuis een ver-van-mijn-bedshow. Ik moest er niet aan denken, dat gedoe met naalden. Uiteindelijk gingen we tóch over op inseminatie, want dat was lichamelijk gezien niet heel aangrijpend. Toen dat niet hielp, dacht ik: ik heb toch niet voor niks al die hormonen in mijn lijf gespoten? Die extra ivf-hormonen kunnen daar nog wel bij. En wat nou als de eerste drie pogingen niet aanslaan? Dan moeten we misschien overstappen naar een verzekering die de laatste twee pogingen vergoedt.”

We gaan ervan uit dat het lukt

Geen mentale begeleiding

Een ander punt dat in de uitzending belicht wordt, is de begeleiding in het ziekenhuis. Volgens Silvana is de medische begeleiding goed, maar ontbreekt mentale hulp. “Dat is jammer. Misschien is er wel begeleiding, maar dan zou die meer gepromoot moeten worden. Nick en ik kunnen er samen goed mee omgaan, maar dat kan niet iedereen.
Mocht een van ons bijvoorbeeld depressief worden, dan zou dat het punt zijn om een pauze te nemen of te stoppen. Vooral omdat wij al een kind hebben. Doordat we haar hebben, ben ik niet de hele dag bezig met zwanger-worden. Ze vraagt en verdient veel aandacht.”

‘Het duurt haar te lang’

Silvana’s dochter weet dat haar moeder en Nick bezig zijn met ziekenhuistrajecten. “Ik ga zo vaak naar het ziekenhuis, dat ze soms mee moet. In het ziekenhuis gaan ze daar heel leuk mee om. Ik heb in jip-en-janneketaal uitgelegd waar we mee bezig zijn: dat het niet bij iedereen vanzelf gaat en dat de dokter moet helpen.” Lachend: “Maar het duurt haar ook allemaal te lang.”

Volg alle gebeurtenissen op Silvana's Instagrampagina: @silvana___vdtuin

NieuwLicht

Zondag 19 januari, 19.55 uur, NPO 2

Tekst: Anouk van de Schootbrugge

--:--