Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Wat zegt de Bijbel over buitenaards leven?

‘Ik zie geen enkel theologisch probleem voor het bestaan ervan’

Nederlandse wetenschappers hebben een speciale camera ontwikkeld, waarmee ze op grote afstand het bestaan van levende planten kunnen aantonen, meldde het ANP vorige week. Volgens de Universiteit Leiden moet deze techniek in de toekomst buitenaards leven kunnen opsporen. Maar bestaat buitenaards leven eigenlijk wel? En wat zegt de Bijbel daarover?

Deel:

Wie vraagt zich, kijkend naar de ontelbare sterren en planeten in het heelal, nooit af of er buiten de aarde ook leven mogelijk is? Voor christenen een lastig thema, want zogenaamd buitenaards leven wordt nergens in de Bijbel genoemd. De Bijbel lijkt zich te beperken tot leven op aarde. Maar betekent dit dat het dus ook echt niet bestaat? 

Verwarring

“Gelovigen kunnen in verwarring raken bij de gedachte aan buitenaards leven,” erkent Marco van Putten, redacteur bij onder andere Uitdaging.nl en auteur op Logos.nl. “De meeste mensen staan ook niet voortdurend stil bij het enorme heelal waarin de aarde zich beweegt. De vermoedelijke schaal van omvang van het heelal doet duizelen. De logische vraag is waartoe die enorme grootte dan dient als het fysieke leven zich alleen beperkt tot de aarde. Die aarde is in verhouding met het bekende heelal nog kleiner dan een atoom. Daarom denken velen, logischerwijs, dat het heelal moet bruisen van het leven. Want als het volledig dood is, zou het een enorme verspilling van ruimte, energie en materie zijn.”

Lees ook: 'Heino Falcke in 'Andries en de wetenschappers'
Lees ook: 'Heino Falcke in 'Andries en de wetenschappers'

Veel te koud of te heet

En er is nog iets van belang, volgens Van Putten: “Er wordt al geruime tijd ‘gekeken’ en ‘geluisterd’ naar tekenen van buitenaards leven, maar tot nu toe is niets waargenomen. Dat is op zich niet vreemd, want inmiddels is bekend dat de overgrote meerderheid van de zonnen in de Melkweg veel te koud of te heet zijn om leven mogelijk te laten zijn op eventuele lichamen die erom heen draaien.”

Eenzaam dobberen in de kosmos

De buitenaardse plekken die astronomen de afgelopen jaren hebben ontdekt, zijn gevarieerd en – bovenal – talrijk. Eeuwenlang, tot begin jaren negentig, kenden we er maar negen: Mercurius, Venus, Aarde, Mars, Jupiter, Saturnus, Uranus, Neptunus en Pluto. Deze planeten draaien om onze eigen zon. Inmiddels kennen we duizenden zogeheten exoplaneten , een definitief bewijs dat het heelal krioelt van de exotische werelden. Bovendien zijn er tientallen werelden ontdekt in de zogeheten ‘leefbare zone’ rond hun moederster, de afstand waarop oppervlaktewater vloeibaar is en leven wellicht mogelijk is. Dat voedt de hoop dat we ook op de grootste van de grote vragen antwoord krijgen: de vraag of we eenzaam door een kille kosmos dobberen, of dat leven ook elders in dit heelal wortel heeft geschoten.  
Bron: de Volkskrant

Zwarte gaten

“De Bijbel zegt niets over zwarte gaten, of over de vraag of er buitenaards leven in het universum is,” stelt Heino Falcke. Hij is hoogleraar radioastronomie en astrodeeltjesfysica, en verbonden aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Falcke is vooral bekend van zijn onderzoek op het gebied van zwarte gaten. “Ook zijn er geen Bijbelteksten te vinden over hoe groot de sterrenstelsels zijn. Maar áls er buitenaards leven bestaat, zal alles toch deel uitmaken van hetzelfde universum, van dezelfde schepping en bovenal: van dezelfde God. Dus ik zie geen enkel theologisch probleem voor het bestaan van buitenaards leven.”

Niet optimistisch

Sterren_planeten
Credits: Unsplash.

Tegelijk is Falcke niet erg optimistisch over het bestaan van buitenaards leven. Alleen al de afstand van de aarde naar de rand van het zonnestelsel is ruim vier miljard kilometer. De dichtstbijzijnde ster bevindt zich op ruim vier lichtjaren van de aarde. Hij legt uit: “De enorme afstanden in het universum maken het bijna onmogelijk om echt met elkaar te communiceren. Het zou waarschijnlijk honderden of zelfs miljoenen jaren duren voordat een radioboodschap hen zou bereiken. In de Bijbel spreekt God ook alleen over mensen en niet over buitenaardse wezens. Maar mochten ze bestaan, dan zou ik benieuwd zijn hoe zij God in hun leven ervaren. En ik zou hen uitleggen, hoe wij hier op aarde met Hem leven. En mocht ik ooit naar hen toe kunnen reizen, dan zou ik die buitenaardse wezens zeker een bijbel brengen.”

Geen grond in de Bijbel

Ook prof. dr. Willem Ouweneel ziet “geen enkel principieel bezwaar tegen het idee dat er ergens in het heelal buitenaards leven zou bestaan”. Maar, zegt hij, “ik vind ook niets wat pleit vóór dit idee. De Bijbel geeft er geen grond voor, en alle bestaande onderzoeken ook niet. De belangrijkste reden om in buitenaards leven te geloven, komt van evolutionisten: als het leven op aarde ‘toevallig’ is ontstaan, waarom zou het dan ook niet elders onder vergelijkbare omstandigheden ‘toevallig’ kunnen zijn ontstaan? Aan dat soort gespeculeer doe ik niet mee.”

Beeld: Unsplash

Geschreven door

Miriam Duijf

--:--