Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Je kind loslaten: hoe doe je dat?

Is je tiener geslaagd? Markeer dat moment van volwassen worden

Heel wat tieners hebben vorige week te horen gekregen dat ze geslaagd zijn. Wat een feest is dat ieder jaar weer. De een gaat studeren (misschien het huis uit?) en de ander gaat een jaar werken of naar het buitenland. Spannend voor de tieners, maar zeker ook voor de ouders! Je kind wordt volwassen…

Deel:

Zo kun je op een mooie manier de volwassenwording van je kind markeren:

1. Doe eerst iets met je eigen emoties

Ouders die er moeite mee hebben dat hun kind eigen keuzes gaat maken, zijn geen ideale gesprekspartners. Ze denken namelijk vooral aan zichzelf en niet aan wat goed is voor hun kind. Toch is dat moment van volwassenwording essentieel. Genesis 2:24 zegt daarover: ‘Zo komt het dat een man zich losmaakt van zijn vader en moeder…’. Het kind moet zich losmaken van zijn ouders om een eigen leven te kunnen opbouwen. Dat kan alleen als de ouders het hun kinderen ook gúnnen om zich los te maken.

Door eerst na te denken over wat jij ervan vindt dat je kind volwassen wordt, gun je jezelf en je kind dat er rust komt. Als je positieve gevoelens hebt, is dat natuurlijk heel stimulerend. Maar als je er negatieve emoties bij voelt, is het van belang dat je daar iets mee doet. Jouw kind is niet verantwoordelijk voor wat jij voelt of denkt, dat ben jij zelf. Hij (of zij) hoeft zich niet aan te passen aan jouw negatieve emoties, maar heeft het nodig dat jij hem ‘toestemming’ geeft om echt eigen keuzes te maken.

Lees ook: Zo help je je kind bij het vinden van de juiste studie
Lees ook: Zo help je je kind bij het vinden van de juiste studie

2. Doe iets bijzonders met elkaar

Een speciaal moment markeren, doe je door iets bijzonders met elkaar te doen. Belangrijk daarbij is dat je luistert naar je kind. Hij is oud genoeg om zelf na te denken waar hij blij van wordt. Als jullie een goede band hebben met elkaar, is het uiteraard makkelijker om iets te bedenken wat jullie samen kunnen doen, dan wanneer je band heel fragiel is. Maar ook dan is het belangrijk om voor te stellen samen iets te ondernemen – iets wat je kind leuk vindt! Toon interesse in zijn belevingswereld.

Vraag je kind een lijstje te maken (of doe het samen) met leuke, bijzondere dingen die jullie zouden kunnen doen. Vraag je zoon of dochter daaruit één ding te kiezen wat hij of zij het allerliefste zou doen. Je wil vooral dat je kínd het zich herinnert als een heel kostbaar geschenk, toch? Dus: gaan jullie samen op reis? Ga je heerlijk uit eten in een bijzonder restaurant? Of ga je met elkaar een survivaltocht doen? Kies iets wat ervoor zorgt dat jullie band sterker wordt én wat gelegenheid geeft voor een goed gesprek…

Wat zou je je kind nog mee willen geven? Wat wil je dat hij onthoudt?

3. Bespreek het volwassen worden met elkaar

Een goed gesprek is goud waard! En ja, eerst samen leuke dingen doen en daarna pas een goed gesprek hebben met elkaar. Waarom? Omdat de meeste mensen, ook tieners, meer geneigd zijn te luisteren als ze blij zijn en lekker in hun vel zitten.

Je kunt natuurlijk nadenken over wat jij hem of haar zou willen zeggen. Wat zou je je kind nog mee willen geven? Wat wil je dat hij of zij onthoudt (bijvoorbeeld dat jij heel veel van hem houdt)? Waarvoor zou je hem willen waarschuwen of behoeden en hoe kun je dat op een goede manier verwoorden? Wat vond jij zelf spannend toen je op eigen benen ging staan?

Maar sta ook vooral open voor zijn of haar verhalen en belevenissen. Wat vond hij of zij mooi of goed aan de opvoeding die hij heeft genoten? Wat had hij liever anders gehad? Waarin moet jij vergeving vragen of je excuses aanbieden? Hoeveel contact zou hij willen hebben als hij het huis uit gaat? Is er nog iets wat je voor hem zou kunnen doen…? Waar ziet hij tegenop, of waar ziet hij juist naar uit? Welke dromen en toekomstplannen heeft hij?

En vooral: geef je kind mooie, zegenende woorden (schrijf ze op!), zodat hij altijd iets heeft om naar terug te grijpen als het later in het leven af en toe tegenzit.

Beeld: ANP

Geschreven door

Carianne Ros

--:--