Christelijk opgevoed, toch een abortus
‘Ik dacht verlost te zijn van schaamte en angst'
Joyce* was amper 20 jaar oud toen ze ongehuwd zwanger raakte. Ondanks haar positief-christelijke opvoeding koos ze voor een abortus. Jarenlang droeg ze dit als een inktzwart geheim met zich mee. Afgezien van haar man, wist niemand ervan. Wat bewoog haar destijds?
“Wat heeft me ertoe bewogen een abortus te ondergaan, terwijl ik wist dat ik inging tegen Gods wil? Eigenlijk alle gevoelens die je tijdens een ongewenste zwangerschap ervaart, worden dubbel zo groot na een abortus. Maar dat weet je op het moment zelf nog niet.
Ik dacht door de abortus verlost te zijn van schaamte en angst, waar ik toen ontzettend mee worstelde, vooral richting mijn omgeving. Maar een abortus maakt je nog beschaamder en angstiger voor de hele situatie. Ik geloof dat die gevoelens – in combinatie met mijn jonge leeftijd, druk van buitenaf en mogelijk hormonen die al meespeelden – mij ondanks mijn gelovige opvoeding toch naar de abortuskliniek hebben geleid. Overigens volgde ik in de tijd van mijn abortus de Here Jezus nog niet echt. Ik kwam weliswaar uit een gelovig gezin, maar had zelf nog niet de radicale keus gemaakt om Hem te volgen.
“Het voelt alsof ik heb gekozen tussen mijn ouders en de baby”
Een gevoel van radeloosheid
Juist door mijn gelovige opvoeding wilde ik mijn ouders niet teleurstellen toen ik onbedoeld zwanger bleek. Ze hadden mij alles zo goed geleerd. Soms voelt het alsof ik heb gekozen tussen mijn ouders en de baby. Het is een gevoel van radeloosheid. Ik wist absoluut niet wat ik met de hele situatie aan moest. En ook voor mijzelf is het bijna niet te bevatten dat ik dit heb gedaan, daar worstel ik juist zo mee. Maar het is wel zo. Angst is een slechte raadgever; dat is bij mij echt gebleken.
Hopeloze romanticus
Ik denk wel dat het goed zou zijn geweest als er in mijn tienerjaren meer met me was gesproken, naar me was omgezien. Ook tieners uit gelovige gezinnen kunnen fouten maken – hoewel ze weten hoe het hoort. In mijn tienerjaren was ik ontzettend naïef en een hopeloze romanticus. Muziek, videoclips en films geven een heel verkeerd beeld van relaties en seksualiteit. En tieners kunnen zich zo makkelijk af- zonderen en een masker opzetten, terwijl het niet goed met hen gaat – ik spreek uit ervaring.
“Investeer in een goede relatie met je zoon of dochter”
Investeren in een goede relatie met je zoon of dochter, door echt tijd hiervoor vrij te maken, lijkt me heel belangrijk. Dat ben
ik ook van plan met mijn drie opgroeiende dochters te doen. Ik wil hen behoeden voor de fout die ik in mijn jongere jaren heb gemaakt.”
Via de stichting Schreeuw om Leven, kreeg Joyce vanuit de Visie-redactie de vraag of ze haar verhaal wilde vertellen. Ze gaf aan nog niet ver genoeg te zijn in het verwerkingsproces voor een interview. Haar uitvoerige reactie was echter zo veelzeggend dat we de inhoud ervan – met toestemming van Joyce –hebben geplaatst.
* Om privacy-redenen is de naam Joyce gefingeerd.
Er is Hulp, de hulpverleningsafdeling van Stichting Schreeuw om Leven verleent hulp aan meiden en vrouwen die ongewenst zwanger zijn of problemen hebben bij de verwerking van hun abortus.
Wanneer je ongewenst zwanger bent, dan heb je vaak vragen. Je kunt je soms enorm onder druk gezet voelen. Misschien heb je er nog met niemand over gepraat. Bel of mail ons gerust, we zullen je vragen graag beantwoorden en je nooit veroordelen.
Geschreven door
Gert-Jan Schaap
